Hemelvaart en Pinksteren. Wonderen waar wij iets mee kunnen. Hemelvaart en Pinksteren. Wonderen waar wij iets mee kunnen.
Hemelvaart en Pinksteren. Wonderen waar wij iets mee kunnen.

De kerst, zo net voor de jaarwisseling, is iets warms. Gezellig, met kaarsjes en lekker eten. En wij, christenen, blikken dan terug op de geboorte van kindje Jezus. Pasen is ook zo iets, eieren, paashaas en het komend voorjaar. Voor ons is de opstanding van de aan het kruis gestorven Jezus een feest. De voorafgaande vrijdagavond herdenken we het lijden en sterven van Jezus. Omdat we uit de bijbel weten dat er voor en daarna zoveel gebeurde, dat we naast Goede Vrijdag ook de twee aanliggende dagen herdenken. Witte Donderdag met het laatste avondmaal, Goede Vrijdag met het sterven van Jezus en Stille Zaterdag als bezinning gevolgd door de ontdekking van het lege graf. Vandaar de symboliek van het binnen brengen van het avondmaalsstel en de doopschaal, de nieuwe paaskaars en het verwisselen van de antependia en de stola.

Wij belijden ons geloof in één God. Met als belangrijke bijzonderheid dat deze God in de bijbel beschreven is als Vader, Zoon en Heilige Geest. Vaak afzonderlijk en niet op één plek, maar als een rode draad door de hele bijbel heen.
Kort na het ontstaan van het christendom , in de jaren 110-120 na Chr.,vond in de vierde eeuw het Concilie van Nicea plaats en dat was het begin van onze Christelijke geloofsbelijdenis.
Het christendom is de grootste  wereldreligie (2,4 miljard) waarin Jezus-Christus centraal staat. Kerst, kruisdood en pasen zijn voor ons belangrijk. Maar wat moeten we nu met hemelvaart en pinksteren? Het zijn zelfs net als kerst en pasen erkende christelijke feestdagen met vrije dagen in de CAO.

De week voor Pasen was en is droevig; de Passion, de Mattheüs-Passion tot en met  het slotkoor in tranen, maar de Johannes-Passion eindigt vrolijker. Pasen is een feest; niet alleen door de opstanding maar ook door het licht. Symbolisch maar ook door het voorjaar. Die trend zet zich door bij Hemelvaart; een wonderlijk gebeuren. Niemand heeft het uiteindelijk gezien, maar het zal wel waar zijn. Pinksteren is bij uitstek een moment om de natuur in te gaan. Verwonder je en geniet er van. We herdenken de uitstorting van de heilige Geest. Wat kunnen we daar mee?

De heilige Geest is niet grijpbaar. Wel voelbaar. Niet zomaar. Vaak bij een meditatief moment, een gebed of een verwondering. Een ervaring: ’Het was bij het consistoriegebed voorafgaand aan de dienst. We vroegen om Gods bijstand om alle dingen die ons bezig hielden opzij te zetten. Het werkte! Ik voelde de kracht van God’. Gaat niet zo maar. Het begint bij jezelf. En het is geen privilege voor gelovigen van welke religie dan ook.

Het Onze Vader. Jezus heeft het ons geleerd. Het wordt van oost tot west door miljarden christenen gebeden. In vele talen. In veel kerken wordt al jaren tijdens het Onze Vader een klokje geluid. Nu doen wij dat ook. Ons klokje is bescheiden en helder van klank. Het geeft steun. Iedereen mag het weten: de heilige Geest werkt, het Onze Vader wordt gebeden!

Een goede Pinksteren toegewenst,
Adrie Both

 
terug