Een goed voornemen voor 2025 Een goed voornemen voor 2025
Als je ouder wordt lijkt het of je je over meer en vooral over andere dingen druk maakt dan eerder. Zoals bijvoorbeeld hoe de toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen zal zijn.
Hoewel de ontwikkelingen niet nieuw zijn in de geschiedenis, maken ze ongerust. Aanslagen als iemand wraak wil nemen of als afrekening, zinloos geweld op straat. Oorlog in Oekraïne en in Gaza, politici en militairen die oproepen ons voor te bereiden op een oorlog. Leiders die hun aanzien vooral op geld en macht baseren. Partijen en groeperingen die mensen uit andere landen en mensen met andere godsdiensten zwart maken en wegzetten. Naar hun zeggen om de christelijke cultuur in ons land in stand te houden. Klopt die visie met een christelijke levenswijze? Naar wat voor toekomst leidt het ons?
Belangrijk is hoe wij hiermee om kunnen gaan en welke invloed wij hebben wij op onze toekomst en die van onze (klein)kinderen.
Volgens het NBG-leesrooster van deze week lezen we uit Psalm 87, Titus 2 en 3 en Lucas 3.
Daarin lezen wij dat we kunnen vertrouwen op de bescherming van God in moeilijke tijden. Op de barmhartigheid van God als we fouten maken. En over Jezus die ons als een licht voorgaat, de morgenster die het einde van de nacht en het begin van de nieuwe dag aankondigt. Maar we lezen daarin ook dat we er niet zijn als we zéggen dat we in God of Jezus geloven. Het moet uit onze daden blijken!
De mens stippelt zijn weg uit, maar God bepaalt de richting die hij gaat. In het grote gebod hebben wij een belangrijke richting gekregen: ‘heb uw naaste lief als uzelf’ en ‘‘heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen’.
In Titus 3 wordt opgeroepen om het gezag en de overheid te erkennen en gehoorzaam te zijn. En dat is niet gemakkelijk als die overheden op oorlogspad gaan, wegkijken, mensen hun basisbehoeften onthouden en groepen wegzetten als minderwaardig. Als overheden er in feite blijk van geven meer van zichzelf te houden dan van hun naaste.
Daar mogen wij ons als christenen niet zomaar bij neerleggen.
Wij worden ook opgeroepen om de boodschap van Gods genade verder te vertellen.
Dit kan heel simpel door het klein te houden. In onze eigen omgeving en vooral door ons eigen gedrag.
Bijvoorbeeld door een kaartje sturen naar de vaste commissie Asiel en Migratie van de Tweede Kamer om handhaven van de bed, bad, en broodregeling te bepleiten.
Of iets minder gemakkelijk, Gods wil voor te leven aan onze omgeving, dus het goede doen, van niemand kwaad spreken, vredelievend en vriendelijk zijn en ons tegenover alle mensen steeds zachtmoedig gedragen en hen zonder (voor)oordeel benaderen en ons te verzetten tegen beleid dat daar tegen in gaat
Zo klein beginnen lijkt geen zoden aan de dijk te zetten. Maar de Bijbel staat vol verhalen van eenlingen die het verschil hebben gemaakt. Dat geldt ook voor ons. Zeker als we het allemaal doen.
Wij hebben een boodschap voor de wereld en samen kunnen we het verschil maken!
Dat is niet gemakkelijk maar het lijkt een goed voornemen voor 2025!
Het is aan ons om te zorgen dat niet bij een voornemen blijft, maar dat wij ook werkelijk Gods boodschap voorleven.

Harm Aten

 
terug