Nieuw Nieuw
Nieuw
We zullen het vaak gehoord hebben de afgelopen tijd: ‘Gelukkig Nieuwjaar’, ‘Veel heil en zegen in het nieuwe jaar’.
Voor sommigen was het misschien ‘Gelukkig een nieuw jaar’, als 2018 moeilijk was.
Hoe nieuw is een volgend kalender jaar? Of is er weinig echt verschil tussen het eind van het ene jaar en het begin van het volgende jaar, meer ‘oude wijn in nieuwe zakken’?
Aan het eind van 2018 zag ik in de jaaroverzichten namen en beelden van mensen, die in 2018 zijn overleden. Bij Aretha Franklin zag ik in gedachten de lp (langspeelplaat), die wij zo vaak met Kerstmis gedraaid hebben. Bij Mies Bouwman kwam ik terug in de jaren zeventig, toen wij op zaterdagavond als gezin voor de televisie zaten, kijkend naar ‘Eén van de acht’. Bij elke getoonde leeftijd had ik associaties: zelfde leeftijd als …, nauwelijks mensen ouder dan …, nog zo jong …, om zo oud te worden …

Nu in het nieuwe jaar in mijn werkkamer in de pastorie, denk ik aan de woorden uit de ‘Openbaring van Johannes’: “Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde” (H21, vers 1) en “Hij, die op de troon zat zei: ‘Alles maak Ik nieuw’”(H21, vers 3).
Dat is radicaal nieuw. De mensen, die ons zijn voorgegaan hebben het ervaren. Wij kijken nog in een wazige spiegel (I Korinte H13, vers 12).
In ons relatieve nieuw van het kalenderjaar 2019 kunnen wij onszelf een beetje vernieuwen door de manier, waarop we terugkijken op 2018. Dankbaarheid voor wat goed en fijn was. Ontvangen troost en bemoediging, toen het zwaar was.
We kunnen ons vernieuwen door de inspiratie, waarmee we 2019 ingaan. Door ‘Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst’ (Jesaja H9, vers 5).
De geboorte van Jezus Christus is een goddelijke bron van vernieuwing: de vele eersten, die de laatsten zullen worden en dienen in plaats van heersen. Vanuit die bron van Levend water kunnen wij het hele jaar telkens opnieuw onze dorst lessen. Door de heilige Geest kunnen wij ons het hele jaar laten inspireren. Dat is blijvender dan de goede voornemens, die eind 2018 gemaakt werden en begin 2019 veelal onhaalbaar bleken.
‘Alles maak Ik nieuw’. Wij hoeven het niet op eigen kracht nieuw te maken. God maakt het nieuw. Telkens weer opnieuw. Met de geboorte van Jezus. Met de uitstorting van de heilige Geest. Met alle Bijbelverhalen, die ons overgeleverd zijn. Met elke onverwachte daad van genade. Wij hoeven ons ‘slechts’ tot God te wenden en ons te laten inspireren door wat Jezus ons heeft voorgeleefd en wat de heilige Geest ons ingeeft. Wij mogen bij God onszelf zijn; in elk jaar en in elke levensfase.
Wij mogen telkens opnieuw beginnen, zoals de ‘verloren’ jongste zoon opnieuw mocht beginnen (Lucas H15, vers 23). Maar we moeten ook telkens opnieuw beginnen bij onverwachte gebeurtenissen, zoals de oudste zoon en de vader uit deze gelijkenis.
Elke dag opnieuw beginnen met onszelf en de ander te zien en te waarderen in haar eigenheid.
Elke dag opnieuw beginnen met onszelf en de ander de ruimte te geven, die hem toekomt.
‘Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven’. Wat mooi als we voor dit kind in 2019 een plaats maken in ons hart, in ons huis en in onze kerk.
Ik wens u veel heil en zegen!
Ds. Marjan Zebregs  
 
terug