Troost van advent Troost van advent
Om mijn behoud, om mijn behoud
zijt Gij in Bethlehem gekomen;
om op aarde, zwart en koud,
Uw helder licht te laten stromen;
om het gebroken, zwakke riet
met zachte hand weer op te richten,
en om de kleine vlaspit niet te doven,
maar weer te doen lichten.
Om mijn behoud, om mijn behoud
werd Gij een mens, met leed vertrouwd.

Om mijn behoud, vertrouwd met leed,
blijft Gij mij zoeken, alle dagen;
en als ik zelf geen weg meer weet
wilt Gij mij in Uw armen dragen.
Gij Heer, Die ons als Herder leidt,
werd eens door herders aangebeden;
Gij, die de hoogste Wijsheid zijt,
Gij deed de wijzen nader treden.
Om mijn behoud, om mijn behoud
hebt G’U geen blijvend huis gebouwd.

Om mijn behoud – geen blijvend huis,
dat moest Ge U om mij ontzeggen;
alleen een kribbe en een kruis –
geen steen om ’t hoofd op neer te leggen.
Herodes, angstig om het woord
dat stond in de profetenboeken,
heeft toen de kinderen vermoord,
nadat hij U vergeefs deed zoeken;
zo werd Gij met de dood vertrouwd,
om mijn behoud – om mijn behoud!

Gedicht van Nel Benschop
terug