Geloven? Wat bezielt ons? Geloven? Wat bezielt ons?
Geloven? Wat bezielt ons?
Bijna een jaar geleden schreef ik een stukje in Kerkewerk over geloven. Het ging toen over hoe je geloof in de loop van je leven verandert vanaf het moment dat je je als kind bewust wordt van je geloof tot in het heden. Je gaat van een kinderlijk geloof, waarbij je alles wat er verteld wordt zomaar aanneemt, naar een geloof dat langs bergen en door dalen is gegaan. Je hebt veel meningen gehoord en je hebt leren relativeren. Al die dingen zijn van invloed op je manier van geloven. Het maakt dat je een levend geloof hebt.
 
Over geloven is veel meer te zeggen. Wat maakt dat je gelooft? Wie maakt je open voor geloof? Is God degene die het geloof aan ons geeft? Is het een eigen keuze om te geloven? Heb je zelf invloed op het feit dat je gelooft? Wie of wat voedt je geloof? Is het God zelf, de dominee of ben je het ook zelf door de keuzes die je maakt? Heb je daarin een eigen verantwoordelijkheid?
Ik ben gaan geloven dat de Geest, de Trooster, ongelooflijk creatief is. In ieder van ons werkt de Geest op een heel persoonlijke manier. Met ieder van ons gaat Hij een eigen weg.  Dat is een hele troost. De Geest zit niet vast binnen bepaalde muren of grenzen. Hij is om ons heen en bij ons. De Geest begeleidt ons tijdens ons leven.
 
Ik denk dat onze God het goede wil voor ieder mens. Hij heeft ons aan het licht doen komen om er te zijn voor andere mensen. Om Zijn oren, ogen, mond, handen, voeten, tranen, blijdschap, mededogen, aandacht te zijn. Zijn Geest inspireert ons allen.
Zijn Geest maakt dat wij open kunnen staan voor een lied, voor de woorden van een gebed, een gedicht, de uitleg van de lezingen. Zijn Geest inspireert de tekstschrijver, de liedschrijver, de dichter, de dominee.
Soms is geloven als een sprong in het duister. Je weet het niet meer. Is Hij er wel? En hoe moet ik me alles voorstellen? Op veel van onze vragen krijgen wij geen antwoord. Er gebeurt zoveel ellendigs vlak om ons heen en in de wereld. Hoe kan ik dan nog geloven?
 
Zelf denk ik dat de weg die ons is voorgeleefd in het leven van Jezus, een weg waarover wij lezen en uitleg krijgen, een goede weg is. Het is een weg waar liefde centraal staat. Bewust kan je zelf voor die weg kiezen, ook al heb je twijfels. Je kunt er bewust voor kiezen om er te zijn voor God en voor anderen om je heen en verder weg. Je kunt ervoor kiezen om er te zijn in de geloofsgemeenschap waar je deel van uitmaakt. Je kunt ervoor kiezen om mee te zingen, mee te bidden, mee te luisteren, mee te denken, je mee te laten opbouwen. Je zult merken dat je geloof wordt opgebouwd doordat je komt en actief bent in je gemeente. Samen worden we geïnspireerd. We hebben elkaar zo nodig, kind en volwassene, juist omdat de Geest door ieder heen op een verschillende manier laat zien hoe God is. Geloven is dus een samenspel van God en mens en van mens tot mens. Dit alles wordt uitgedrukt in de dichtregel
Geest van hierboven, leer ons geloven, hopen, liefhebben door uw kracht!
Dit zijn woorden van Muus Jacobse. Ze zijn te vinden in het liedboek. Ook hij werd geïnspireerd door de Geest toen hij deze regel schreef. Hij leefde van 1909-1972. Wij kunnen er nu nog steeds door geïnspireerd worden door dezelfde Geest.
 
Van Huub Oosterhuis zijn de regels
De Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaakt,
 in al wat groeit en leeft zijn adem uitgezaaid.
De Geest van God bezielt wie koud zijn en versteend
herbouwt wat is vernield maakt een wat is verdeeld.
Dit hele prachtige lied over de Geest kan ons voeden en inspireren. Ook uit dit lied komt de regel
Hij opent ons de mond en schenkt ons aan elkaar.

Pollyanna Nienhuis-Buma
 
terug